Ko Lipe en Ko Lanta

Na een nachtje door te hebben gebracht in Pak Bara, namen we dus de ferry naar Ko Lipe. 3.5u varen en dan kwamen we aan in het paradijs. Witte stranden, helder en felblauw water, bootjes, zandweggetjes, palmbomen en vriendelijke mensen. We kozen een hutje op het strand met het mooiste uitzicht ooit! We hebben hier 6 dagen niets anders gedaan dan genoten van zee, strand, rust, natuur, schelpjes en natuurlijk de liefde. De zee bracht ook lekker eten: 2 euro per persoon voor een grote verse vis met groentjes en rijst. Heerlijk!

4 toffe Hollanders en twee Duitsers vergezelden ons af en toe. 't Was een supertijd!

Na zes dagen moesten we wel door, want we willen meer eilandjes zien! Volgende bestemming: Ko Lanta (waar we nu zijn). Hier kwamen we gisterenavond aan. We hebben weer een hutje aan het strand met een badkamer buiten. De douche is net een watervalletje (zie foto Dave).

Daarnet ontdekten we een beest in ons hutje, een soort grote hagedis met felle kleuren. We namen er wat foto's van, maar toen Dave er iets te dicht bij kwam, voelde het dier zich bedreigd, liet zich op de grond vallen en tegelijkertijd liet hij zijn staart eraf vallen, die nog een minuut verder bewoog. Het beestje ging lopen en Line ook. Dave bleef gefascineerd kijken.

Vandaag legden we ons ticket voor morgen vast naar Ko Phi Phi, nog een supermooi eilandje (van het strand van de film 'The Beach'), waar we gaan snorkelen en weeral gaan genieten! Joepie!

Ko Pangan

De voornaamste reden waarvoor we naar Ko Pangan gingen was de beruchte Full-Moon Party. Iedereen ging er heen, dus wij ook. Een paar dagen op voorhand aankomen was de boodschap, als je tenminste goedkoop wilde slapen. We hadden geluk en vonden een zalig hutje boven op een berg voor 300 baht. Maar toen onze buurman ons kwam melden dat er de vorige nacht bij hem was ingebroken, checkten we de veiligheid van onze hut en al gauw stapelden de inbraaksporen zich op... Gaten in de valse plafond, dichtgetimmerde gaten in de houten muur, vervangen slot, ramen die niet meer goed sloten, ... We besloten te verhuizen. En hadden weeral geluk: een hut vlakbij de receptie van het guesthouse ernaast was beschikbaar voor 400 baht. We voelden ons al veiliger.

Ons eerste plan was een dokter te vinden om de ooronsteking van Line te genezen. Hij vroeg 500 baht voor de consultatie (dat was veel, maar ok). Hij spoot Lines oren uit en stelde een oorontsteking vast. Hij gaf ook meteen medicijnen: 2 soorten pillen voor 3 dagen en oordruppels. Allemaal goed, tot we hoorden wat het kostte... Hij vroeg in het totaal 2000 baht (40 euro), wat betekent dat de dokter een dikke afzetter is, die profiteert van de zieke toeristen en hun reisverzekering. Tsss....!

Het drukke Hat Rin Nai en Hat Rin Nok in Ko Pangan was supertoeristisch, en dan ook superduur! Niet echt ons ding. Alleen het strand met helder water was leuk. De Full-Moon Party was eigenlijk 1 groot drankfestijn. Overal verschillende soorten muziek, vuurshows en vooral veel emmers (echt letterlijk emmers) drank. Leuk, maar niet voor te lang.

Tijd om verder te trekken. Nog niet zeker van onze volgende bestemming vertrokken we met de ferry nar het vasteland. Na wat te hebben gelezen besloten we naar Pak Bara te gaan en daar de boot te nemen naar Ko Lipe, een mini-eilandje aan de westkust.

Bangkok (2)

Sa wat dii kaa!

Eindelijk zijn we op een plaatsje waar het internet iets goedkoper is. Hier volgt de rest van het verhaal van Bangkok:

Na Sonkran, het superdrukke nieuwjaarsfeest, konden we eindelijk de stad wat beter verkennen. We trokken al meteen het drukste deel in, namelijk Chinatown. Geuren en kleuren, allemaal even onbekend, een drukke 'thieves-market', die zijn naam niet gestolen heeft (haha), waar je in de ministraatjes opgeslokt wordt door de hitte, het volk, de pokemonachtigen en de piercings.

Een regenbui verfriste ons nadien. De dag erna deed het zwembad hetzelfde. We wandelden nog wat rond in de drukke Kao San buurt. Als we op het einde van de reis nog geld over hebben, willen we daar zeker nog gaan shoppen!

17 april namen we 's avonds de bus. 'Reclining seats', wat weinig slaap betekent. Rond half drie 's nachts werden we ergens gedropt, waar we tot 6 uur moesten wachten op de ferry naar Ko Pangan, een eiland aan de oostkust. Net dan begon het Sonkranfeest zich ook te wreken in de oren van Line. Een oorontsteking. Heel veel pijn en zo doof als iets.

Ons Thais telefoonnummer!

Ons nieuwe telefoonnummer is:
66 849395778
Voor wie ons te hard mist en ons eens wil horen...
x Line & Dave

eerste foto's van Thailand

Uitzicht vanop het dak (met zwembad) van ons hotel over de mooie Thaise daakjes!

Dave op zijn verjaardag; spelen maar!

Songkran-festival in volle actie! (Of is het voor Daves verjaardag dat ze zo gek doen?)
Op het einde van een dagje Songkran: verzopen, ijskoud, vol talk, wat wil je nog meer...?

Dave vond het heel leuk!

allerlaatste foto's van India

Weeral een kraampje op de markt in Mysore. Hier zie je de echte kleurtjes en geurtjes!

De 3 verdiepingen hoge markt in Bangalore. Te veel indiers en koopwaar overal! Lekker fruit, zo zoet!

Nog laatste foto's van India

Je kan gewoon uit de trein gaan hangen, en genieten van het uitzicht en de frisse wind!

Onderweg komen de aapjes op het afval af dat uit de trein wordt gegooid. Dave gaf de aap een gezond koekje.

De markt in Mysore: kleurrijk, geurrijk, heel mooi!

Het overdreven verlichte paleis in Mysore, hoeveel lampjes zouden dat zijn?

laatste foto's India

Line en Dave!

Het strand in Varkala: toeristisch, maar mooi, en wilde zee!

Een mooi beestje in Varkala dat was aan 't genieten van de zon en het uitzicht...

Line op de trein naar Bangalore. Hopelijk zijn de treinen in Thailand iets properder...

Hello Thailand!

Hi!

Onze reis naar Thailand verliep een beetje moeilijker dan verwacht... Normaal gezien hadden we 10 april om 12u30 het vliegtuig, maar toen we aan de luchthaven aankwamen bleek dat eigenlijk 0u30 te zijn, dus hadden we onze vlucht al gemist. Op het ticket stond 12.30 met daarachter in het klein een a. Ze bedoelden AM... Volgens ons bestaat 12u30 AM niet, 0u30 AM wel.
Wij dus naar de manager van het vliegveld, die ons gelijk gaf en ons doorverwees naar het hoofdkantoor van Air India in Bangalore. Daar hebben we onze vlucht gratis kunnen verzetten naar de volgende dag 's avonds laat.
Ons avontuur in India duurde dus nog iets langer. We hebben er dan maar van geprofiteerd en de stad Bangalore nog iets beter verkend, en deze toch iets weten te apprecieren.
De volgende dag, 11 april, namen we rond middernacht het vliegtuig richting Bangkok, en we hadden al meteen iets te vieren: Daves verjaardag! 25 jaar...
Na een vlucht van 3 uur kwamen we dan eindelijk aan. Het is hier heel erg warm en vochtig. We namen de bus naar het centrum van Bangkok en zochten een hotelletje in de buurt van Th Kao San. Een goedkoop hotel vinden was vrij moeilijk, want het is hier Thais nieuwjaar, Songkran, en iedereen wil nu hier zijn! We betalen vrij veel (tgo India), maar hebben een heel proper kamertje en zelfs een zwembad op het dak!
De properheid is een wereld van verschil met India! Leuk wel, maar we hebben geen excuus meer om te stinken. De Thai zijn nogal gesteld op properheid.
Die properheid konden we helaas niet lang volhouden: nieuwjaar wordt hier gevierd met waterpistolen en talkpoeder. Om ter grootste waterpistolen, om ter natst! En dit 4 dagen lang. (we zitten nu in de helft. Na 1 minuut op straat ben je al doorweekt.
We schaften ons dus maar een groot waterpistool aan, en kregen er nog een grotere cadeau van vertrekkende toeristen. Dave is zot van zijn waterpistool, en spuit iedereen onder! Ik denk dat hij het vooral heel leuk vindt omdat hij het dan eindelijk niet altijd te warm heeft.
Na een dutje trokken we de stad in en helemaal nat namen we de bus naar de Chatuchak Market, the mother of all markets. Inderdaad, zo'n gigantische markt hebben we nog nooit gedaan. 15 000 kraampjes en 200 000 bezoekers per dag. Mooie kleren, juwelen, lekker eten (iets minder was de squid on a stick en de salted crab), fruitsapjes, waterpistolen, en lieve Thaise mensen!
We vierden Daves verjaardag dus op een manier die hem wel lag: niet te warm, niet te koud, veel vlees op stokjes, en overal feest op straat. Een gekte is het. De Thai zijn misschien nog iets gekker dan de Indiers.
We aten vandaag onze eerste sprinkhaan. Krokant, en eigenlijk niet veel meer. Een beetje zoals chips.
Bangkok is een immense stad, maar superaangenaam! Alles is er te vinden. De mensen zijn hier ook overdreven hip! Sommige zelfs te hip! Piercings, fancy t-shirts met beestjes, gsm-gadgets, te veel hippe schoenen, ...
We zijn nu even gevlucht van de met water-schietende mensen op straat. Het wordt steeds drukker. We zijn wel van plan hier nog even te blijven en een stuk stad te zien, als dat plan lukt met al dat feestgedruis.
(Veel foto's hebben we nog niet kunnen nemen want het fototoestel houdt niet van rondvliegend water.)

Vele groetjes uit het zonnige Thailand,
Line en Dave

Bye bye India!

Ons laatste berichtje uit India...
Na Varkala zijn we naar Kollam vertrokken, een hectische stad in Kerala. Het was er verschrikkelijk heet, zo warm hebben we het nog nooit gehad. We hebben dan ook niet veel meer gedaan dan gevlucht voor de warmte. Snel weg dus, terug naar Cochin, waar we de volgende dag een trein hadden naar Bangalore, en van Bangalore naar Mysore. Weer een lange reis: 12 uur naar Bangalore, 4 uur wachten en 4 uur naar Mysore. Om 4u 's nachts een hotelletje gezocht en dan eindelijk gaan slapen!
Mysore is een vrij grote stad, maar zeer aangenaam en gezellig. Mysore staat bekend voor incense, zijde, natuurlijke olie en afzetters...
De eerste dag werden we door een jonge Indier meegenomen naar bidi-makers (Indische sigaretjes met bladeren) en een 'oil-factory', waar we al meteen geweldige geurtjes vonden! Hoewel het vrij duur was vonden we het toch de moeite, en kochten we sandalolie, waterlelie-olie, zwarte jasmijn en vanille (uiteraard). Content (vooral Line) keerden we terug.
De volgende dag liepen we over de markt en daar stonden dezelfde olieen, maar dan veel goedkoper. We voelden ons uiteraard afgezet en hebben de jonge Indier en zijn 'oil-factory' eens goed op hun plaats gezet. We kregen de helft van ons geld terug!
De markt in Mysore was de mooiste tot hier toe: veel kleurtjes, poedertjes, kruiden, geurtjes, groenten, fruit, ...
Maandag was het een feestdag in Mysore en 's avonds werd het hele paleis verlicht met duizenden kleine lichtjes. Heel mooi en gezellig.

Vanmorgen namen we de trein van Mysore terug naar Bangalore. 4u rijden in een overvolle trein met starende en vragende Indiers. De trein werd bij elke stop voller, en de mensen klommen zelfs op de bagagerekken om een plaatsje te vinden. Ze zijn echt met te veel...

Bangalore is veel te druk, we zijn blij dat we er maar een dag moeten blijven. Morgen nemen we het vliegtuig naar Thailand voor een nieuw avontuur!
We zullen dus ook niet meer te bereiken zijn op ons Indisch nummer. Het nieuwe, Thaise nummer zullen we in het volgende bericht wel doorgeven.