Vientiane, Savannakhet, Pakse, Don Det, Tat Lo, Attapeu

Lines verjaardag vierden we in Vientiane. Lekker ontbijtje met gebak, Frans brood met Gouda (zeer zeldzaam hier), vers passievruchtensap, verwennerij dus. We bezochten de grote markt en liepen rond in Vientiane. 's Avonds verrastte Dave Line met een fles Cava en wat romantiek...

De laatste dag in Vientiane besloten we al die calorieen eraf te gaan sporten. Voor 8 USD konden we een dag fitnessen met sauna, stoombad, zwembad, jacuzzi en een uur massage. Lines verjaardag bleef maar duren.

's Avonds namen we de bus naar Savannakhet, nog steeds met onze vriend de Duitser, Ben.

In Savannakhet reden we weer met een brommertje langs mooie natuur en door gezellige dorpjes. We bezochten er ook het dinosaurusmuseum, dat eerder lachwekkend was...

's Avonds aten we heel lekkere verse vis uit de Mekong!

De volgende dag vertrokken we alweer. Ons eerste plan was naar Tat Lo te gaan. Op de kaart was een weg te zien die van Khong Sedon naar Tat Lo ging, zodat we een hele hoek zouden afsnijden. Een superlange rit in een onverluchte bus(de ramen konden niet open en de ventilators werkten niet...), we waren blij dat we in Khong Sedon aankwamen. Maar na 10 minuten was onze vreugde voorbij. Khong Sedon bleek een boerengat te zijn, en de weg die naar Tat Lo liep was onberijdbaar. Aangezien dit Lines idee was, was Dave even slechtgezind. Dit kwam eerder door de vervelende busrit en de honger dan door Line. De beste optie was verder door te rijden naar Pakse, waar we zeker een bus naar Tat Lo konden nemen. Op de bus naar Pakse kwamen we wel een vriendelijke Australische tegen, die ons voor de volgende dag een gratis rit naar de 'fourthousand islands' aanbood. Die kans grepen we en veranderden dus onze plannen. Het laatste stukje moesten we even liften, wat heel makkelijk blijkt te zijn in Laos. Dit deden we al vaker. Meestal mogen we achterin een pickup en soms zelfs in een houtkar (zie foto vorige tekst).

Met een bootje werden we naar Don Det gebracht, een van de 'fourthousand islands'. Een vrij klein eilandje, maar des te gezelliger. We kozen een hutje met uitzicht op de Mekong en twee hangmatten voor 20000 kip (2 USD). Basic, maar leuk. We huurden een fiets en reden het eiland rond en ook het eiland ernaast, Don Khon, waar een aantal rivieren samenkomen en zo prachtige stroomversnellingen en watervallen worden gevormd.

We besloten toch niet te veel tijd door te brengen op Don Det en onze resterende tijd in Laos goed te besteden. We vertrokken dus na 2 dagen, eerst richting Pakse, waar we de bus namen naar Tat Lo. Tat Lo is eigenlijk maar 1 straat en een paar guesthouses groot. Het is er superrustig, goedkoop, er zijn weinig toeristen en de omgeving is ontzettend mooi. We huurden uiteraard weer een brommer en bezochten enkele watervallen. Eentje zelfs van bovenaf zodat we een indrukwekkend uitzicht hadden.

De eigenaar van ons guesthouse had een plannetje getekend, maar erg duidelijk was het niet, dus kwamen we terecht in kleine zandweggetjes en reden we dus maar gewoon wat rond. We reden langs dorpjes, heel ver weg in 'the middle of nowhere', die nog nooit toeristen gezien hadden. Het hele dorp verzamelde zich om ons te bekijken (zie foto). We lieten daar maar wat pennen achter voor de kinderen.

Van Tat Lo reden we met de bus naar Attapeu (wat betekent: buffaloshit). Hier hebben we in de twee dagen dat we er waren geen enkele toerist gezien. In het stadje was niet erg veel te beleven, maar uiteraard in de dorpjes errond weer wel. Wederom prachtige natuur, met verscholen watervallen in de bergen.

Langs de weg aten we noodlesoep en kregen een glaasje water. Normaal gezien is het water dat aangeboden wordt gezuiverd, maar in dit water ontdekten we net iets te laat minuscule wormpjes... Tja. Een grondig onderzoek bij thuiskomst zal niet overbodig zijn.

Nu zijn we terug in Pakse, waar we morgen de bus naar Ubon Rattchatani nemen, en van daar rijden we rechtstraaks naar Chiang Mai.

Dan kan je ons weer bereiken op ons Thais nummer, te vinden op de blog.

Vele groetjes

Dave en Line