Mui Ne, Nha Trang, Qui Nhon

Toen de drukte van Ho Chi Minh City ons te veel werd, besloten we naar Mui Ne te gaan, iets verder noordwaarts aan de kust. Resorts bij de vleet, misschien iets te chic voor ons... We vonden toch een gezellig guesthouse met enorm vriendelijke mensen. Het strand was heerlijk, het weer heet (er stond wel een goei zeewindje).
We huurden een brommertje voor 2 dagen, want alles was vrij ver van elkaar gelegen, en we zochten de zandduinen op, waarvoor Mui Ne bekend staat. Echt geweldig was het niet, het tochtje op zich was mooier. We bezochten het kleine vissersdorpje en gingen naar de fairystream en -spring. Daar liepen we door het ondiepe, bruine riviertje naar de waterval, die wel deugd deed...! Mooie wandeling naast roodkleurige rotsformaties.
Na drie dagen hadden we het wel gezien. We legden de bus vast naar Nha Trang, maar toen we al anderhalf uur gewacht hadden op de bus, bleek dat ze onze bus vergeten te boeken waren... De persoon bij wie we geboekt hadden heeft ons hotelletje moeten betalen voor die dag. Eigen schuld, dikke bult. We konden diezelfde nacht wel de bus naar Nha Trang nemen. Tegen de ochtend kwamen we er aan. Wat een teleurstelling! Zo Westers, groot, ongezellig, en toeristisch. We boekten meteen een bus naar Qui Nhon.
Toen we in Qui Nhon aankwamen stonden de taxi-brommers ons al op te wachten om ons naar een hotel te brengen. Natuurlijk waren we weer te koppig om geld te betalen en dachten we er zelf wel te geraken. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee. Met de -nu al heel zware- rugzak wandelden we 3 uur in de zon, maar we vonden wat we zochten.
Ook hier huurden we weer een brommertje om de buurt te verkennen. Van het stadje zelf hadden we weer meer verwacht. De omgeving rond Qui Nhon is wel prachtig.
Gisteren reden we langs de kust en door de bergen met ons brommertje (dat bijna uit elkaar rammelde, het kostte dan ook maar 2,5 euro voor een dag), op zoek naar een gezellig strandje. We vonden een enorm mooi leeg strandje met 2 reuzegrote parasols. Buiten ons was er niemand! Zalig!
Onderweg wilden we nog ergens iets gaan eten. Wat we bestelden was niet wat we kregen, maar wel lekker. We kregen een hele kip (kop en al), een grote, platte rijstkoek, kruiden, fishpaste en kippensoep (met kippenpoten). Buikje rond, dat wel.
Vandaag nemen we de bus naar Danang, vanwaar we nog gaan proberen in Hoi An te geraken. Het is hier niet zo simpel om iets van bus en trein te regelen, want weinig mensen spreken Engels.
De foto's van dit verslag komen later, want deze computer wil ze niet downloaden van de camera.

Vele groetjes
Line en Dave