VERANDERING!!!
Ons Vietnamees telefoonnummer is dus
0084-122.903.10.73
donderdag 29 mei 2008
vrijdag 23 mei 2008
Battambang, Phnom Penh, Ho Chi Minh City
Na Siem Reap gingen we naar Battambang, een gezellig stadje in het noordwesten van Cambodia. Goedkoop en proper kamertje gevonden.
Vooral de zandweggetjes en de dorpjes rond de stad waren de moeite om te bezoeken.
Met een tuktuk gingen we een dag op uitstap naar Wat Banan en Phnom Sampeau. De weg was hobbelig, maar zeer mooi. In Wat Banan moesten we meer dan driehonderd trappen doen om een tempeltje te bereiken van de 11e eeuw, ouder dan de tempels van Angkor dus! Prachtig uitzicht en lieve Cambodianen, die ons wat uitleg gaven (als wij daarna bij hen iets aten). We kregen van hen ook lotusbloemen te eten. Smaakt naar plant. Er staan overal velden vol lotusbloemen, heeel erg mooi!
Van Wat Banan was het nog een ritje tot Phnom Sampeau. We beklommen de 700 trappen (goed voor de billlen!), en kwamen nat van het zweet op de top aan. Een tempel stond daar te blinken. Maar voor de tempel kwamen we niet. We bezochten enkele grotten, waaronder de beroemde 'killing cave'. Griezelig wel.
De volgende dag bsloten we er zelf op uit te trekken en een brommertje te huren. We reden langs een heeeel lange, maar mooie, zandweg (30km) richting Kamping Pouy, een aangelegd meer met een dam. Rond het meer waren verschillende dorpjes met vriendelijke Cambodianen en zwaaiende kindjes. Het meer was zo mooi! Rustig, geen enkele toerist. Om af te koelen zwommen we even in de dam. We reden nog wat rond met de brommer, stopten af en toe en genoten!
Maar toen begon het te druppelen. Snel door! De zandweg veranderde stilletjes aan in een modderweg, die glad en gevaarlijk was. De weg leek nu nog langer! Zonder te vallen kwamen we toch terug aan in de stad.
We aten voor de eerste keer een kakkerlak... Niet zo lekker... Ook kochten we een gedroogde slang en aten er een beetje van, maar ook dat sloeg wat tegen. Die cambodianen eten ook alles!
Dan was het tijd om naar Phnom Penh, de hoofdstad, te gaan. Na een busrit van 5 uur kwamen we aan en vonden een kamer OP het meer. Gezellig! (maar niet heel proper: door de vochtigheid groeiden de paddestoelen tussen de plinten door...)
We wandelden wat rond in de stad, deden een marktje en bezochten de 'Killing Fields' en het S21-museum, waar eind jaren 70 veel mensen slachtoffer werden van het Pol Pot regime. Beangstigend was het.
De tweede dag in Phnom Penh kwamen we even in een groot en nieuw shoppingcenter met roltrappen. Roltrappen zijn blijkbaar nog wat onbekend bij de Cambodianen. Onderaan de roltrap was er een opstropping, omdat de mensen er niet op durfden... Hihi.
Gisteren zijn we aangekomen in Vietnam, in Ho Chi Minh City (Saigon). Heel erg drukke stad, te veel brommers, en weeral heel warm! We gaan van hieruit uitstapjes maken naar de Viet Cong tunnels en de Mekong Delta. Daarna gaan we stilletjes aan naar het noorden.
Nog maar 2 maandjes...
Dikke kus
Line en Dave
Vooral de zandweggetjes en de dorpjes rond de stad waren de moeite om te bezoeken.
Met een tuktuk gingen we een dag op uitstap naar Wat Banan en Phnom Sampeau. De weg was hobbelig, maar zeer mooi. In Wat Banan moesten we meer dan driehonderd trappen doen om een tempeltje te bereiken van de 11e eeuw, ouder dan de tempels van Angkor dus! Prachtig uitzicht en lieve Cambodianen, die ons wat uitleg gaven (als wij daarna bij hen iets aten). We kregen van hen ook lotusbloemen te eten. Smaakt naar plant. Er staan overal velden vol lotusbloemen, heeel erg mooi!
Van Wat Banan was het nog een ritje tot Phnom Sampeau. We beklommen de 700 trappen (goed voor de billlen!), en kwamen nat van het zweet op de top aan. Een tempel stond daar te blinken. Maar voor de tempel kwamen we niet. We bezochten enkele grotten, waaronder de beroemde 'killing cave'. Griezelig wel.
De volgende dag bsloten we er zelf op uit te trekken en een brommertje te huren. We reden langs een heeeel lange, maar mooie, zandweg (30km) richting Kamping Pouy, een aangelegd meer met een dam. Rond het meer waren verschillende dorpjes met vriendelijke Cambodianen en zwaaiende kindjes. Het meer was zo mooi! Rustig, geen enkele toerist. Om af te koelen zwommen we even in de dam. We reden nog wat rond met de brommer, stopten af en toe en genoten!
Maar toen begon het te druppelen. Snel door! De zandweg veranderde stilletjes aan in een modderweg, die glad en gevaarlijk was. De weg leek nu nog langer! Zonder te vallen kwamen we toch terug aan in de stad.
We aten voor de eerste keer een kakkerlak... Niet zo lekker... Ook kochten we een gedroogde slang en aten er een beetje van, maar ook dat sloeg wat tegen. Die cambodianen eten ook alles!
Dan was het tijd om naar Phnom Penh, de hoofdstad, te gaan. Na een busrit van 5 uur kwamen we aan en vonden een kamer OP het meer. Gezellig! (maar niet heel proper: door de vochtigheid groeiden de paddestoelen tussen de plinten door...)
We wandelden wat rond in de stad, deden een marktje en bezochten de 'Killing Fields' en het S21-museum, waar eind jaren 70 veel mensen slachtoffer werden van het Pol Pot regime. Beangstigend was het.
De tweede dag in Phnom Penh kwamen we even in een groot en nieuw shoppingcenter met roltrappen. Roltrappen zijn blijkbaar nog wat onbekend bij de Cambodianen. Onderaan de roltrap was er een opstropping, omdat de mensen er niet op durfden... Hihi.
Gisteren zijn we aangekomen in Vietnam, in Ho Chi Minh City (Saigon). Heel erg drukke stad, te veel brommers, en weeral heel warm! We gaan van hieruit uitstapjes maken naar de Viet Cong tunnels en de Mekong Delta. Daarna gaan we stilletjes aan naar het noorden.
Nog maar 2 maandjes...
Dikke kus
Line en Dave
dinsdag 13 mei 2008
Cambodia!!
Hallo iedereen!
Na ons pikkedievenavontuur in Bangkok vertrokken we met de bus naar de grens van Thailand en Cambodia. De bus zette ons uiteraard ergens af waar we veel te dure bustickets naar Siem Reap en veel te dure visums konden kopen. Wij waren slim en hadden ons goed voorbereid: we hadden al een visum geregeld en wisten dat je aan de grens beter een shared taxi nam naar Siem Reap. Snikheet was het en heel erg vochtig. We geraakten snel de grens over (in tegenstelling tot de toeristen die met een groep meegingen). Na wat geonderhandel met enkele Cambodiaanse taxichauffeurs wilde er een ons vrij goedkoop brengen. Met 2 Cambodiaans meisjes en wij in de auto reden we over de meest hobbelige, stoffige en zanderige weg die je je kan voorstellen, en dit gedurende 3,5 uur. Met de bus moet dit echt een hel zijn (en zo was ons ook verteld). Een 'bepaalde vliegtuigmaatschappij' zou aan de regering geld geven om de weg niet aan te leggen, zodat er dan meer mensen het vliegtuig van Thailand naar Cambodia zouden nemen... Tsss...!
We kwamen rond 19u aan in Siem Reap, een stad die verbazingwekkend chic is. Fancy bars en restaurants, de chicste hotels. We vonden voor 7 USD een net kamertje.
De volgende dag besloten we wat sportief te doen en het gebied van de tempels van Angkor met de fiets te verkennen. Voor 4 USD huurden we twee fietsen en we trokken het Angkor-gebied in. Omdat je eigenlijk moet betalen voor de tempels, ontweken we de checkpoints en zo kwamen we algauw terecht in vergeten zandweggetjes, Cambodiaanse dorpjes en vooral prachtige natuur!
We moesten door grote plassen (zie foto) rijden, ons beschermen voor de hitte en de brandende zon en vooral genoeg drinken! Dat deden we in de plaatselijke 'winkeltjes' (eigenlijk gewoon mensen die aan hun huis ook drank verkopen) en met gebarentaal maakten we duidelijk dat we dorst hadden.
Na 5 uur rijden bereikten we de stad terug en namen dan een welgekomen koude douche!
Maar nu hadden we nog geen tempels gezien! Gisteren zijn we eens een kijkje gaan nemen. We huurden een tuktuk voor een dag. Hij pikte ons om 5u 's morgens op om de zonsopgang te gaan bekijken vanop een heuvel in het Angkorgebied. Het was slecht weer, maar dat maakte die vroege uurtjes nog specialer! In de verte zagen we de tempel van Angkor Wat. Nadien hebben we alle belangrijkste tempels gaan bezichtigen. De knapste vonden we Bayon in Angkor Thom, met de vele strenge gezichten die op de bezoekers neerkijken. Dave besloot ze gerust te stellen met een kusje. Angkor is een immens gebied met ontelbare supergrote tempels, ongelooflijk mooi bewaarde basreliefs en mooie natuur. De bomen groeien gewoon op de tempels: je ziet de boomwortels overal tussengekronkeld. Heel speciaal.
We kwamen ook in de tempel waar de film 'Tomb Raider' en de film 'Two Brothers' zijn opgenomen, Ta Phrom. Allemaal even indrukwekkend en mysterieus. Het was de 20 USD echt wel waard!
Vandaag zijn we aan onze laatste dag in Siem Reap. Morgen gaan we met de bus (langs dezelfde weg, o nee!) naar Battambang om dan naar de tempel van Wat Banan te gaan kijken. Daarna trekken we naar de hoofdstad.
De Cambodiaanse kindjes zijn nog erger dan de Indische... Bedelen, verkopen (of toch proberen), toeristen complimentjes geven zodat ze toch iets zouden kopen, ... Ze kennen de hoofdstad van elk land, het aantal inwoners, allemaal om indruk te kunnen maken. En het zijn er zo veel! We vinden het soms echt moeilijk om nee te zeggen, maar het moet...
Het regenseizoen is hier duidelijk begonnen. Elke dag regent het. Gisteren stonden de straten helemaal onder water, liet ons aan Suriname denken... Maar de zon schijnt ook genoeg en het is nog steeds warm.
Is het weer in Belgie ook nog steeds aangenaam? Echte lente? Ik hoop het!
Dikke kus
Line en Dave
Na ons pikkedievenavontuur in Bangkok vertrokken we met de bus naar de grens van Thailand en Cambodia. De bus zette ons uiteraard ergens af waar we veel te dure bustickets naar Siem Reap en veel te dure visums konden kopen. Wij waren slim en hadden ons goed voorbereid: we hadden al een visum geregeld en wisten dat je aan de grens beter een shared taxi nam naar Siem Reap. Snikheet was het en heel erg vochtig. We geraakten snel de grens over (in tegenstelling tot de toeristen die met een groep meegingen). Na wat geonderhandel met enkele Cambodiaanse taxichauffeurs wilde er een ons vrij goedkoop brengen. Met 2 Cambodiaans meisjes en wij in de auto reden we over de meest hobbelige, stoffige en zanderige weg die je je kan voorstellen, en dit gedurende 3,5 uur. Met de bus moet dit echt een hel zijn (en zo was ons ook verteld). Een 'bepaalde vliegtuigmaatschappij' zou aan de regering geld geven om de weg niet aan te leggen, zodat er dan meer mensen het vliegtuig van Thailand naar Cambodia zouden nemen... Tsss...!
We kwamen rond 19u aan in Siem Reap, een stad die verbazingwekkend chic is. Fancy bars en restaurants, de chicste hotels. We vonden voor 7 USD een net kamertje.
De volgende dag besloten we wat sportief te doen en het gebied van de tempels van Angkor met de fiets te verkennen. Voor 4 USD huurden we twee fietsen en we trokken het Angkor-gebied in. Omdat je eigenlijk moet betalen voor de tempels, ontweken we de checkpoints en zo kwamen we algauw terecht in vergeten zandweggetjes, Cambodiaanse dorpjes en vooral prachtige natuur!
We moesten door grote plassen (zie foto) rijden, ons beschermen voor de hitte en de brandende zon en vooral genoeg drinken! Dat deden we in de plaatselijke 'winkeltjes' (eigenlijk gewoon mensen die aan hun huis ook drank verkopen) en met gebarentaal maakten we duidelijk dat we dorst hadden.
Na 5 uur rijden bereikten we de stad terug en namen dan een welgekomen koude douche!
Maar nu hadden we nog geen tempels gezien! Gisteren zijn we eens een kijkje gaan nemen. We huurden een tuktuk voor een dag. Hij pikte ons om 5u 's morgens op om de zonsopgang te gaan bekijken vanop een heuvel in het Angkorgebied. Het was slecht weer, maar dat maakte die vroege uurtjes nog specialer! In de verte zagen we de tempel van Angkor Wat. Nadien hebben we alle belangrijkste tempels gaan bezichtigen. De knapste vonden we Bayon in Angkor Thom, met de vele strenge gezichten die op de bezoekers neerkijken. Dave besloot ze gerust te stellen met een kusje. Angkor is een immens gebied met ontelbare supergrote tempels, ongelooflijk mooi bewaarde basreliefs en mooie natuur. De bomen groeien gewoon op de tempels: je ziet de boomwortels overal tussengekronkeld. Heel speciaal.
We kwamen ook in de tempel waar de film 'Tomb Raider' en de film 'Two Brothers' zijn opgenomen, Ta Phrom. Allemaal even indrukwekkend en mysterieus. Het was de 20 USD echt wel waard!
Vandaag zijn we aan onze laatste dag in Siem Reap. Morgen gaan we met de bus (langs dezelfde weg, o nee!) naar Battambang om dan naar de tempel van Wat Banan te gaan kijken. Daarna trekken we naar de hoofdstad.
De Cambodiaanse kindjes zijn nog erger dan de Indische... Bedelen, verkopen (of toch proberen), toeristen complimentjes geven zodat ze toch iets zouden kopen, ... Ze kennen de hoofdstad van elk land, het aantal inwoners, allemaal om indruk te kunnen maken. En het zijn er zo veel! We vinden het soms echt moeilijk om nee te zeggen, maar het moet...
Het regenseizoen is hier duidelijk begonnen. Elke dag regent het. Gisteren stonden de straten helemaal onder water, liet ons aan Suriname denken... Maar de zon schijnt ook genoeg en het is nog steeds warm.
Is het weer in Belgie ook nog steeds aangenaam? Echte lente? Ik hoop het!
Dikke kus
Line en Dave
vrijdag 9 mei 2008
Ko Phi Phi, Hat Ton Sai (Krabi) en Bangkok
Na Ko lanta vertrokken we naar Ko Phi Phi, waarvan de Lonely Planet zegt: 'it's the most beautiful place on earth, promise...' We waren eens benieuwd!
's morgens namen we de boot. Door de hoge golven werd Dave niet zo goed, maar we kwamen na een dik uur al aan, dus het viel nog mee.
Het eerste wat ons opviel was niet de schoonheid van het eiland, maar het toerisme.. Pfff! Te dure hotelletjes, winkeltjes, bars, ... We vonden een mini-kamertje voor 500 Baht per nacht, dus 10 euro. Het was wel proper.
We wandelden wat rond op Ko Phi Phi die dag. Veel van de schoonheid van het eiland gaat verloren omdat we wordt afgeleid door de toeristen. Als die er nu niet waren: waaw! Felblauw water, wit strand, klifeilandjes, ... De volgende dag wandelden we in de grote hitte naar Long Beach, waar we wilden gaan snorkelen en haaien zien. Spijtig genoeg was het water niet zo helder en konden we niet veel zien.
DE uitstap om vanaf Ko Phi Phi te doen is de eilandjes errond. Dus deden wij dat ook, als echte toeristen. We voeren met een boot (met toeristen) langs Maya Bay (van de film 'The beach'), Monkey Bay (waar de apen in de benen van de toeristen bijten), en langs meer strandjes en baaien. Telkens konden we een klein uurtje naar het strand, of gaan snorkelen. We hebben het meest gesnorkeld. Dat was echt fantastisch! Superveel tropische visjes en koraalriffen, alle kleurtjes van de regenboog. Het water was heel helder, we konden heel veel zien!
De zee was weer wild die ochtend: hoge golven, en dan op zo'n boot. Dave werd weer even niet goed. Maar dat ging al een geluk over na de middag.
Na een dagje te varen en te snorkelen, waren we heel moe. Een doucheke was ook zeer welkom!
's Avonds zagen we de film 'The Beach', om wat in de sfeer te blijven.
De volgende dag regende het. We vertrokken die dag met de boot naar Krabi, het vasteland. We werden door de ferry gedropt in Raileybeach, en van daar namen we een longtailboot naar Hat Ton Sai, een baai die enkel met de boot te bereiken is. Het was nog steeds aan het regenen. Wij dus met natte rugzakken en kleren een stukje door de zee, en dan op zoek naar een slaapplaats. Gelukkig vonden we vrij snel een leuk en goedkoop hutje.
Hat Ton Sai is vooral bekend onder de klimmers door zijn adembenemende rotsformaties.
Na twee nachtjes moesten we ook daar weer vertrekken, want we moeten 12 april uit het land zijn. We namen de longtailboot naar Ao Nang en van daar namen we de bus naar Bangkok. Een hele nacht rijden, en om half 6 's morgens kwamen we aan. We moesten snel snel van de bus stappen en de bus reed ook snel weer door. Alles leek normaal. Tot we in ons hotel (Roof Garden Guesthouse maar ze hebben geen roofgarden...) merkten dat ze 's nachts in onze rugzakken hadden gezeten... De geheugenkaartjes van ons fototoestel waren weg (met foto's op!!), condooms (?) en Vietnamees geld. We waren moe, maar o zo boos! Terwijl Line heel verdrietig in de kamer zat ging Dave meteen op zoek naar de bus die ons gebracht had en vernam dat dezelfde bus waarschijnlijk vanavond terug zou vertrekken aan ons afstappunt. Hij ging ook langs de politie, die ons doorverwees naar de touristpolice.
Daar gingen we dus heen. Een taxi die Bangkok blijkbaar niet goed kende zette ons ergens af, vanwaar we nog even moesten zoeken en lopen. In het kantoor van de Touristpolice (met souvenirshop en al), wilden de mensen ons eerst niet goed helpen, maar toen we aandrongen deden ze toch iets meer moeite. We legden een verklaring af, die werd vertaald naar het Thais, en dan werden we weer naar de politie van Khao San verwezen...
We legden ons hoofd even neer in de hotelkamer en enkele uren later gebeurde er een wonder! Line vond plots, in het bovenste zakje van haar rugzak, het zakje met de geheugenkaartjes terug! De dief dacht waarschijnlijk dat het geld was in het zakje en heeft het gewoon ergens anders gauw teruggestopt... Fieuw! Natuurlijk was ons geld (ongeveer 25 euro in Vietnamees geld) nog wel weg...
We zijn 's avonds nog op de bus gaan wachten, maar ze kwam niet opdagen. Anders hadden we de dieven wel bij hun pietje gepakt!
Morgen vertrekken we naar Cambodia. Eerst nemen we een bus tot aan de grens, en van daar gaan we zelf verder tot Siem Reap, waar we naar de tempels van Ankor Wat gaan.
Vele zonnige groetjes uit Bangkok!
Line en Dave
's morgens namen we de boot. Door de hoge golven werd Dave niet zo goed, maar we kwamen na een dik uur al aan, dus het viel nog mee.
Het eerste wat ons opviel was niet de schoonheid van het eiland, maar het toerisme.. Pfff! Te dure hotelletjes, winkeltjes, bars, ... We vonden een mini-kamertje voor 500 Baht per nacht, dus 10 euro. Het was wel proper.
We wandelden wat rond op Ko Phi Phi die dag. Veel van de schoonheid van het eiland gaat verloren omdat we wordt afgeleid door de toeristen. Als die er nu niet waren: waaw! Felblauw water, wit strand, klifeilandjes, ... De volgende dag wandelden we in de grote hitte naar Long Beach, waar we wilden gaan snorkelen en haaien zien. Spijtig genoeg was het water niet zo helder en konden we niet veel zien.
DE uitstap om vanaf Ko Phi Phi te doen is de eilandjes errond. Dus deden wij dat ook, als echte toeristen. We voeren met een boot (met toeristen) langs Maya Bay (van de film 'The beach'), Monkey Bay (waar de apen in de benen van de toeristen bijten), en langs meer strandjes en baaien. Telkens konden we een klein uurtje naar het strand, of gaan snorkelen. We hebben het meest gesnorkeld. Dat was echt fantastisch! Superveel tropische visjes en koraalriffen, alle kleurtjes van de regenboog. Het water was heel helder, we konden heel veel zien!
De zee was weer wild die ochtend: hoge golven, en dan op zo'n boot. Dave werd weer even niet goed. Maar dat ging al een geluk over na de middag.
Na een dagje te varen en te snorkelen, waren we heel moe. Een doucheke was ook zeer welkom!
's Avonds zagen we de film 'The Beach', om wat in de sfeer te blijven.
De volgende dag regende het. We vertrokken die dag met de boot naar Krabi, het vasteland. We werden door de ferry gedropt in Raileybeach, en van daar namen we een longtailboot naar Hat Ton Sai, een baai die enkel met de boot te bereiken is. Het was nog steeds aan het regenen. Wij dus met natte rugzakken en kleren een stukje door de zee, en dan op zoek naar een slaapplaats. Gelukkig vonden we vrij snel een leuk en goedkoop hutje.
Hat Ton Sai is vooral bekend onder de klimmers door zijn adembenemende rotsformaties.
Na twee nachtjes moesten we ook daar weer vertrekken, want we moeten 12 april uit het land zijn. We namen de longtailboot naar Ao Nang en van daar namen we de bus naar Bangkok. Een hele nacht rijden, en om half 6 's morgens kwamen we aan. We moesten snel snel van de bus stappen en de bus reed ook snel weer door. Alles leek normaal. Tot we in ons hotel (Roof Garden Guesthouse maar ze hebben geen roofgarden...) merkten dat ze 's nachts in onze rugzakken hadden gezeten... De geheugenkaartjes van ons fototoestel waren weg (met foto's op!!), condooms (?) en Vietnamees geld. We waren moe, maar o zo boos! Terwijl Line heel verdrietig in de kamer zat ging Dave meteen op zoek naar de bus die ons gebracht had en vernam dat dezelfde bus waarschijnlijk vanavond terug zou vertrekken aan ons afstappunt. Hij ging ook langs de politie, die ons doorverwees naar de touristpolice.
Daar gingen we dus heen. Een taxi die Bangkok blijkbaar niet goed kende zette ons ergens af, vanwaar we nog even moesten zoeken en lopen. In het kantoor van de Touristpolice (met souvenirshop en al), wilden de mensen ons eerst niet goed helpen, maar toen we aandrongen deden ze toch iets meer moeite. We legden een verklaring af, die werd vertaald naar het Thais, en dan werden we weer naar de politie van Khao San verwezen...
We legden ons hoofd even neer in de hotelkamer en enkele uren later gebeurde er een wonder! Line vond plots, in het bovenste zakje van haar rugzak, het zakje met de geheugenkaartjes terug! De dief dacht waarschijnlijk dat het geld was in het zakje en heeft het gewoon ergens anders gauw teruggestopt... Fieuw! Natuurlijk was ons geld (ongeveer 25 euro in Vietnamees geld) nog wel weg...
We zijn 's avonds nog op de bus gaan wachten, maar ze kwam niet opdagen. Anders hadden we de dieven wel bij hun pietje gepakt!
Morgen vertrekken we naar Cambodia. Eerst nemen we een bus tot aan de grens, en van daar gaan we zelf verder tot Siem Reap, waar we naar de tempels van Ankor Wat gaan.
Vele zonnige groetjes uit Bangkok!
Line en Dave
Abonneren op:
Posts (Atom)
